Eerst Stabiliseren en dan opknappen ?!  
Het kan soms lang duren voordat je je droomauto hebt gevonden, maar uiteindelijk vindt je er het lang gezochte exemplaar in een schuur onder het stof. Een eerste inspectie volgt en naarmate je verder komt denk je dat valt reuze mee deze wil ik wel hebben. Wat roest hier en daar maar dat kan geen kwaad en in een deur onderin wat blaasjes. Wat kleine deukjes, maar dan heb je het wel gehad. Het geheel ziet er dan ook verder hard uit zoals dat in vaktermen heet. Wat overblijft is een motortest en natuurlijk de aanschafprijs wat op dit moment nog niet zo belangrijk is. Met wat moeite en met hulp van de eigenaar de motor aan de praat gekregen. Ook dit is een meevaller en het is geen alledaags gegeven dat en carrosserie en motor toch wel in goede staat verkeren na lange stilstand. De koop is meestal in zo’n geval snel gesloten. We zijn in de wolken met onze nieuwe aanwinst en willen dan ook zo snel mogelijk aan de slag om hem op te knappen. Nog in een roes verkerend wordt deze aanwinst bij familie en omgeving getoond. Uiteindelijk is het dan zo ver, opknappen maar.

 Waar beginnen?
Maar waar moeten wij beginnen? Bij verdere inspectie blijkt er iets meer roest aanwezig te zijn dan dat we op het eerste gezicht gezien hadden en onder de vloerbedekking is spontaan een gat ontstaan bij het verwijderen van wat roest. Ook de motor blijkt wat problemen te hebben. Zo worden we opgescheept of geconfronteerd, hoe je het ook noemen wilt, met een waslijst van problemen. Sommige zijn gemakkelijk te herstellen, maar ander vragen toch om wat meer aandacht en tijd. Ja en wat nu. Wat eerst zo mooi en zo bijzonder was blijkt nu minder mooi en veel problemen te geven. Een illusie minder of is het teleurstelling. Misschien wel een miskoop. Het is een verhaal wat werkelijkheid had kunnen zijn, misschien anders beleeft, maar het komt voor.  

Stabiliseren
Het doel van deze hele operatie is dat we een auto verkrijgen met een grotere opknaptijd. Tijd wat we meestal niet in overvloed hebben en zeg nou zelf, wat is te verkiezen een auto die jaren uit elkaar ligt of een auto waarmee nog gereden kan worden en waarbij we zelf kunnen bepalen wanneer iets opgeknapt dient te worden. Het uit elkaar halen, of reviseren van een complete auto is voor de meeste mensen niet weggelegd en vaak onmogelijk . Door de auto een eenvoudige voorbehandeling te geven in constructie en uiterlijk winnen we tijd. Nu kunnen we deel voor deel onder handen nemen in een tijd die ons het beste uitkomt. Voordeel van deze methode is dat we geen tijdsdruk meer hebben. We kunnen gewoon met de auto blijven rijden. De meeste mensen zullen na deze werkwijze langer van hun auto kunnen en blijven genieten als diegene die jaren en jaren de auto aan het reviseren is zonder dat er een eind in zicht komt.

Gebed zonder einde!
Maar al te vaak wordt er aan een project begonnen en niet gekeken of het binnen een redelijke tijd af te ronden is. We missen bijvoorbeeld nog een onderdeel waarna gezocht moet worden of we zijn afhankelijk van die monteur die nog iets voor ons moet maken. Veel dingen die het geheel kunnen vertragen. Na verloop van tijd is de aardigheid van het opknappen eraf en blijft het project liggen. De aandacht verslapt en het enthousiasme  kunnen we niet meer opbrengen. In de meeste gevallen is dit einde verhaal en we zien het project vaak onafgebouwd als een soort bouwpakket doorverkocht worden aan een volgende liefhebber. En dat is jammer, vandaar eerst stabiliseren en dan pas opknappen. We kunnen zelf kiezen welke werkwijze de voorkeur heeft.

Zo is het begonnen
Mijn zoon is vroeger zo begonnen met een Citroën Hy en dat was min of meer noodzaak omdat de ruimte om hem te restaureren ontbrak. Alles moest op de straat gebeuren. Er volgde ook nog een Citroën ID19 uit 1967 met dezelfde mogelijkheden. Ook deze rijdt nog steeds. Het voordeel van deze auto is dat de losse delen aan de auto makkelijk om te wisselen zijn. De eend 2CV waarmee hij is begonnen heeft hij wel helemaal uit elkaar gehad en gerestaureerd in de garage voor het huis. Toen bestond mijn Trachtion Avant nog uit fantasiebeelden en wat foldermateriaal. Later aangestoken door het Citroën virus werd mijn droomauto gevonden in een caravanstalling, moederziel alleen tussen de caravans. De stallingseigenaar zag meer brood in caravans dan in oude auto’s en die waren dan ook allemaal verdwenen op deze Traction na. Die stond natuurlijk op mij te wachten. De restauratie is op deze site terug te vinden. Nu er niets meer te restaureren valt is er een leegte gevallen. Natuurlijk vraagt de Traction regelmatig aandacht maar dat is niet genoeg. Daarom maar weer opnieuw begonnen met het zoeken naar een restauratie object en ook gevonden in de vorm van een Citroën Break Familiale uit 1969. Deze heb ik inmiddels gestabiliseerd !!!